Ku chwale przodkom
Ku chwale przodkom – Synu – Ojcze, czy to Ty? – Tak pierwodony. – Czemu mnie nawiedzasz? – Nie ma mnie już w świecie żywych. Jestem na łąkach i lasach wiecznego spoczynku i dworach nieustannej biesiady wśród najznamienitszych wojów. – Więc czemu mnie niepokoisz ojczę? – Zawitałem w twoim śnie, ponieważ nie mogę zaznać pełni szczęścia. Żmij, z którym odbyłem swą ostatnią walkę przechytrzył mnie i zaklą cząstkę mej duszy w toporze, którym go raniłem. Teraz musisz odnaleźć bestie i…
